zaterdag 26 januari 2013

Zomaar een week
























Een conceptadvies van het College van Zorgverzekeraars mondde uit in vet voorpaginanieuws. De plannen van het CVZ om te bezuinigen op de kosten van de zorg door gewoon een stap terug in de tijd te zetten, lekten voortijdig uit en riepen de nodige verontwaardiging op. Maar het ging dan ook om een stap met zevenmijlslaarzen. Door toedoen van de economische en financiële crisis, door ons allen veroorzaakt, worden wij gedwongen om de broekriem aan te halen. Dat doen we door allerlei dingen terug te draaien, althans dat lijkt de trend te gaan worden op een aantal maatschappelijke terreinen. De verenigde zorgverzekeraars hebben in het geval van de geestelijke gezondheidszorg in een hernieuwde scheiding van lichaam en geest het ei van Columbus gevonden. Je bent fundamenteel, permanent geestelijk ziek of je bent niet fundamenteel, permanent geestelijk ziek. Psychiatrische klachten versus psychische klachten. Die laatste categorie klachten, psychisch of psychosomatisch, dat zijn niet echt geestelijke kwalen omdat zeker is, zo stelt men, dat ze met het verstrijken van de tijd vanzelf verdwijnen. Net als modeziektes zoals ADHD of autisme in al zijn vormen en varianten, kunnen deze niet-chronische geestelijke aandoeningen dan ook gemakkelijk uit de zorgkverzekering geamputeerd worden. Voor de middelen ter genezing van datgene wat tijdelijk aan de geest knaagt, moeten de patiënten maar zelf gaan dokken. Zo simpel heeft het CVZ het zich voorgesteld.

Nog meer koppen van de voorpagina. Plotseling zorgde een filmpje van een bewakingscamera voor de nodige opschudding. De beelden van de brutale mishandeling van een 22-jarige Eindhovenaar, begin januari, schokten Nederland en vervolgens ook België. Het geweld was walgelijk, de razernij van de geweldplegers schrikbarend. Maar net als het gros van de amokmakers in Haren en net als in Almere behoren de daders niet tot de criminele crème de la crème van de Lage Landen. Nee, de daders blijken in de categorie van gewone jongelui te vallen, zij het gewone jongelui die mogelijk stijf stonden van existentiële stress (ik wil alles en ik wil het nu) of drank of verdovende middelen. Maar wat drank en drugs betreft, misschien is wel de helft van de jeugd in Europa in het weekend totaal geïntoxiceerd (en wie weet wie nog allemaal meer).

Het beangstigende van het incident in Haren zat hem natuurlijk niet in het feit dat daar nou zoveel zware misdrijven zijn gepleegd. Het geweld dat er gepleegd werd, was natuurlijk buitensporig, maar op de keper beschouwd is er, gezien de massaliteit van de opkomst van de fuifnummers en raddraaiers, nog relatief weinig voorgevallen. Hier speelt meer de angst, die heel begrijpelijk en terecht is, dat het geweld zo plotseling en zo onverwacht de beschermde levenssfeer van niets vermoedende mensen kan naderen en zelfs binnendringen. Het is de angst voor barbaren die aan de poorten staan.




Ter contrast, want zo is het nieuws: licht staat naast donker. In de archieven van een Engelse tabloid de Daily Mirror dook een foto van een jonge prinses Diana op. Het plaatje schijnt te zijn geschoten tijdens een skivakantie van ‘old Etonians’ in Zwitserland in 1979 of 1980. Twee dagen nadat de verloving tussen Diana en Charles bekend was gemaakt, op 24 februari 1981, werd de foto aan de Daily Mirror verkocht, maar op de burelen van die krant vond men de foto op dat ogenblik toch te controversieel, vandaar dat iemand ‘not to be published’ op de foto heeft gekrabbeld en het document in de archieven is beland. Een Engelse tabloid die zichzelf een verbod tot publicatie oplegt, een unicum! De foto is in de VS geveild waar hij ruim achttienduizend dollar op heeft gebracht, en is, vele jaren nadien, alsnog gepubliceerd. Het niet al te professioneel genomen kiekje toont een Diana Spencer in haar puberjaren. Volledig aangekleed ligt ze op een bed met als bedgenoot een knappe jongeman die eveneens gekleed is en meer interesse in een boek toont dan in Diana. Die jongeman, dat is Adam Russell wiens overgrootvader, Stanley Baldwin, in de jaren voor de tweede wereldoorlog enkele malen het ambt van minister-president van Engeland bekleedde. Rechts is, en profil en wazig, nog een ander persoon te zien, ook een man. Op de vensterbank links prijkt een fles drank die gemakkelijk te identificeren valt als Johnnie Walker whisky. De fles zit nog vol. Het verhaal achter de foto is dat Diana en Adam Russell geblesseerd zijn geraakt tijdens het skiën en elkaar gezelschap hielden terwijl de rest van het gezelschap zich op de piste bevond. Diana was in die tijd helemaal weg van twee dingen: Paul Michael Glaser oftwel de Hutch uit de Amerikaanse televisieserie ‘Starsky and Hutch’ en de muziek van Supertramp. Wat Hutch betreft, die heeft ze later ook nog eens ontmoet, zoals de foto compleet met de aura rondom Diana bewijst.


En dan Supertramp. Diana Spencer was als adolescent helemaal wild van de muziek van het Engelse superensemble. En ze hield van de teksten van de liedjes van Supertramp waarin de Engelse klassenmaatschappij aan de kaak werd gesteld. Diana bleef iedereen er eindeloos over doorzagen. Echt tot vervelens toe. Wellicht kijkt Russell daarom zo geborneerd. Desondanks werd hij tijdens deze vakantie verliefd op Diana, maar dat is, zoals iedereen weet, niets geworden, omdat alles anders is gelopen.

Ten slotte doet zich vandaag de laatste gelegenheid voor om een rondje te schaatsen. Vervolgens zal de gekte weer wegebben – zodat die over een paar weken weer in het zuiden van het land zal kunnen opduiken als de vasteloavend daar zijn tentakels uitslaat. Met de dooi zal ook de alom geprezen nuchterheid zich weer in de hoofden van de Nederlanders nestelen. Gelukkig maar – er is zo ook al meer dan genoeg waanzin in de wereld.

© 2013 Leo van der Sterren

Geen opmerkingen:

Een reactie posten