woensdag 30 januari 2013

Das Magazin

Vier literaire tijdschriften, Terras, Liter, Hollands Maandblad en Das Magazin, krijgen ieder vijfentwintig duizend euro subsidie van het Nederlands Letterenfonds en het Cultuurfonds. Die subsidie wordt dus bekostigd door het hele Nederlandse volk, via de belastingen. Nu zal het overgrote deel van de Nederlanders zich niet bewust zijn van het feit dat zij de vier bovengenoemde literaire tijdschriften financieel ondersteunen. En als ze het wel zouden beseffen, zouden ze waarschijnlijk de schouders ophalen: verdeeld over alle Nederlanders kosten die vier tijdschriften afzonderlijk 0,001471 euro per jaar.

Van de andere kant: veel kleintjes maken één grote. En in economisch zware tijden telt elke cent.

Ik hoor bij de groep Nederlanders bij wie belasting wordt geïnd. Ook mijn wellicht 0,01 Euro (niet iedere inwoner van Nederland betaalt immers belasting) gaan naar de vier tijdschriften die zich gelukkig mogen prijzen met een toelage. Drie van die vier tijdschriften gun ik die subsidie van harte, vooral omdat ik de literatuur een zeer warm hart toedraag. Sterker nog, in één van die vier tijdschriften, Hollands Maandblad, heb ik een aantal jaren geleden met enige regelmaat gepubliceerd.

Er zit één tijdschrift bij dat ik de ondersteuning van staatswege niet gun. Dat is Das Magazin.

De redactie van Das Magazin geeft te kennen altijd blij te worden van nieuwe contacten uit de buitenwereld. Althans dat schrijft zij op de website van Das Magazin. Maar als je de redactie een gedicht doet toekomen – wat ik gedaan heb – verwaardigt men zich niets eens antwoord te geven, zelfs niet na herhaald aandringen. Niet dat ik het kan tegenhouden, maar ik maak bezwaar tegen de omstandigheid dat mijn belastinggeld, hoe miniem het bedrag ook moge zijn, naar een tijdschrift gaat waarvan de redactie geen uitsluitsel geeft over wat men met de kopij van plan is te doen en bovendien weigert om te reageren als de inzender van die kopij om respons vraagt. En dat terwijl het geven van een antwoord de normaalste zaak van de wereld zou moeten zijn, vooral wanneer men zegt blij te worden van nieuwe contacten uit de buitenwereld. Subsidieverstrekkers zouden dit soort factoren in hun beslissing mee moeten nemen. Wie subsidie ontvangt, ontvangt ook verplichtingen.

© 2013 Leo van der Sterren

Geen opmerkingen:

Een reactie posten