Een fraaie frase. Een lieve leus. Een warme woordenreeks. ‘Met z’n allen.’ Holle praat, in de publieke ruimte veel gehoord. Een stoplap. Dooddoener zonder weerga. Opvulling in betogen die uit louter opvullingen bestaan. Te pas en te onpas gebruikt door gewichtige personen die een gewichtige maatschappelijke functie vervullen en zich in het discours dat zij als gevolg daarvan voeren en dat door veel meer vrijblijvendheid gekenmerkt wordt dan hun gewichtigheid zou doen vermoeden, een jargon hebben aangemeten dat tot doel heeft om met zo veel mogelijk woorden zo min mogelijk te zeggen. De politieke correctheid ten top. Geen onvertogen woord. Onderdeel van de gaat-u-maar-gerust-en-rustig-slapen-terminologie.
‘Met z’n allen.’ Appelleren aan de leden van de samenleving om de schouders eronder te zetten – onder dat samenleven. De angels uit de splijtzwammen verwijderen. De neuzen allemaal dezelfde kant op persen. Geen verdeling, maar vereniging, zo luidt het devies. ‘En daarom moeten we er met z’n allen voor zorgen dat dit land weer regeerbaar wordt.’ ‘We moeten er met z’n allen voor waken dat we dit gedrag als normaal gaan ervaren.’ ‘We zijn er met z’n allen verantwoordelijk voor.’ De hoogste vorm van taalnivellering, van taalverloedering. Phrasologie. Walgelijk.
© 2013 Leo van der Sterren
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten