Geweest, gezien, gehoord, ervaren: Rush in een bijna uitverkocht Ahoy. Trefwoorden, behalve twee-en-een-half uur prachtige muziek: basbombardement, slagwerkoctopus, veel-Gibson-gitaren. En niet te vergeten de prachtige visuele effecten: lampruimteschepen, apocalyptische vuurzuilen, RUFO’s. En het videoscherm kan ook wel eens uit, ja. Het enige nadeel: de drie heren verzuimden ‘Xanadu’ te spelen, mijn all time favourite van Rush, ook en vooral vanwege Coleridge.
© 2011 Leo van der Sterren
Geen opmerkingen:
Een reactie posten