Nog even snel om misverstanden te voorkomen. ‘Komt een vrouw bij de dokter’ van Kluun vertegenwoordigt een uit een typoscript van vierhonderd A4’tjes gedistilleerde tekst waarover volgens mij een hele volksmilitie zijn licht heeft laten schijnen. Het resultaat is een vlot geschreven (naar vlotheid geredigeerde?) roman zonder literaire pretenties die door toedoen van het toeval tot een bestseller is uitgegroeid. En niet de kleinste, dat moet ex-marketingman Kluun nagegeven worden.
De technieken en formules die in het wereldje van de marketing gehanteerd worden, hebben echter hoegenaamd geen aandeel in het succes van het boek (dat Kluun overigens van harte gegund is). Nogmaals: dat welslagen berust op toeval en op niets anders – in elk geval niet op de literaire verdiensten, want die zijn er niet. De schaarse marketingflip (marktkoopman – eventueel veredeld) die zichzelf kritisch in ogenschouw neemt en eerlijkheid betracht, weet dat verrekte goed, net zoals hij ook verdomd goed weet dat dergelijke successen meestal uit toeval voortkomen, in plaats van uit zorgvuldig gecomponeerde en georkestreerde campagnes. Zo’n zeldzaam iemand zal de werkzaamheid van zijn metier niet in die mate overwaarderen als doorsnee marketingfiguren – en die zijn in de regel niet kritisch en eerlijk, enkel geldzuchtig – gewoon zijn om te doen wanneer zij hun diensten aanprijzen of hun kunstjes flikken, daarbij die typische, maffe marketingprietpraat bezigend.
Waar niets gepretendeerd wordt, daar ligt de meetlat laag. ‘Komt een vrouw bij de dokter’ heeft geen literaire waarde en zal eens, evenals bijvoorbeeld het krantenverslag ‘De Da Vinci code’, op dezelfde manier in de vergetelheid zal raken als ‘Een eiland in de branding’ van Klaas van der Geest, ‘Duikelaartje’ van Gerarda Eveline van Nes-Uilkens en ‘Evidence of the truth of the christian religion derived from the literal fulfillment of prophecy’ van Alexander Keith.
© 2009 Leo van der Sterren
Geen opmerkingen:
Een reactie posten