Onlangs moest ik denken aan de oorlog in Syrië en de daaruit voortvloeiende peilloze ellende en het feit dat deze oorlog zomaar de aanleiding tot iets veel ergers zou kunnen vormen. En die oorlog in Syrië staat natuurlijk niet op zichzelf. Altijd doet er zich ergens op de aardbol wel de even menselijke als onmenselijke hebbelijkheid van een oorlogstoestand voor. En toen ontstond het beeld dat ik in onderstaand gedicht verwerkt heb. Eerst wilde ik het visioen negeren, maar de ervaring heeft mij intussen geleerd dat juist niet meer te doen. En dus heb ik het gedicht gemaakt, onlangs.
© 2013 Leo van der Sterren
dinsdag 10 september 2013
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten