Enerzijds woedt er op macroniveau zowel als in het klein het streven naar efficiëntie, doelmatigheid, optimalisatie. Anderzijds manifesteren zich de toevallige en onvoorspelbare fenomenen die de resultaten van dat streven teniet doen: corruptie, aandoeningen, natuurrampen, conflicten, poëzie, anarchie, hypochondrie. Altijd ligt de chaos op de loer.
Neem een denkbeeldig land, laat ons zeggen Glybnestrië. In dit land waarvan de kuststrook aan de Grote Oceaan ligt, zijn alle dingen tot in de puntjes geregeld. Het openbare leven loopt op rolletjes waarvan de kogellagers onverwoestbaar zijn. Alles wat er in Glybnestrië gebeurt, gebeurt op volmaakte wijze. De plastic zak waarin de bakker zijn brood doet, wordt, als het brood op is, door de arbeider gebruikt om zijn boterhammen in te doen als hij naar zijn werk gaat. Na een week moet de plastic zak vervolgens als afvalzak voor ander kunststof dienen. Wanneer de zak vol is, wordt hij ingeleverd bij de vuilverwerking waar hij in de recycling gaat zodat de bakker het brood weer in een schone zak kan stoppen. Afgezien van enkele broodkruimels gaat er niets verloren. En zelfs die broodkruimels worden door vogels of muizen opgegeten. Nee, er gaat helemaal niets verloren in Glybnestrië dat het best georganiseerde land te wereld is.
Ook qua tijdsbesteding is alles zo geregeld dat er geen seconde verloren gaat. Zelfs de vrije tijd wordt zo ingevuld dat er volmaakt aan de eisen van efficiëntie en zingeving wordt voldaan.
Op zekere dag vindt er in de Grote Oceaan een aardbeving plaats die een tsunami als gevolg heeft. Het water verwoest Glybnestrië volledig. Weg efficiëntie. Maar zie daar dan weer de efficiëntie van de natuur.
© 2012 Leo van der Sterren
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten