Missie

Gisteren toonde het actualiteitenprogramma van de KRO, Brandpunt, een bijdrage van verslaggever Fons de Poel over een synode die deze maand in het Vaticaan wordt gehouden. In de synode wordt de vraag aan de orde gesteld hoe de Europeanen weer kunnen worden teruggebracht tot de schoot van de rooms-katholieke moederkerk. Halleluja! De paapse kerk die een missionair offensief start om verdoolde schaapjes terug te winnen. Amen! Naar aanleiding van de synode bezocht De Poel voor het Punt Waar Het Brandt zijn geboortestad en voormalig bastion van het rooms-katholicisme in Nederland, Nijmegen – nu een rode (en ooit vuurrode) poel van verderf. Zelfs de universiteit heeft het predicaat ‘katholiek’ uit de naam geschrapt, al onderhoudt zij nog wel een band met de katholieke gemeenschap waaruit zij is voortgekomen (zegt zij, ergens ver weg in een tekstje gestopt).

De ‘Synod of Bishops XIII Ordinary General Assembly’ die op dit moment in Vaticaanstad wordt gehouden, heeft als opdracht: ‘The new evangelization for the transmission of the Christian faith’. Een citaat uit het ‘Instrumentum laboris’ of praatpapier: ‘The goal of evangelization today is, as always, the transmission of the Christian faith. (…) Evangelization in general is the everyday work of the Church. With the assistance of the Holy Spirit, this so-called ordinary evangelizing activity can be endowed with renewed vigour. New methods and new forms of expression are needed to convey to the people of today the perennial truth of Jesus Christ, forever new and the source of all newness. Only a sound and robust faith, witnessed in a poignant manner in the lives of the martyrs, can give impetus to many short-term or long-range pastoral projects, breathe new life into existing structures and spur a pastoral creativity to meet the needs of people today and the expectations of present-day society.
This renewed dynamism in the Christian community will lead to renewed missionary activity (missio ad gentes), now more urgent than ever, given the large number of people who do not know Jesus Christ, in not only far-off countries but also those already evangelized. By allowing themselves to be animated by the Holy Spirit, Christians will then be more attuned to their brothers and sisters who, despite being baptized, have drifted from the Church and Christian practice. The new evangelization is primarily directed to these people so that they can rediscover the beauty of their Christian faith and the joy of a personal relationship with the Lord Jesus in the Church and the community of the faithful.’ Een lang citaat, ja. Maar oogt en klinkt het niet heerlijk, die officiële paapse prelatenprietpraat? Een zalving voor oog en oor. En balsem voor de ziel uiteraard.

De Poel deed zijn best om expliciete nostalgie te omzeilen, maar de reportage die hij voor Brandhout maakte, straalde niettemin een zweem van weemoed naar het ‘rijke Roomsche leven’ uit. ‘We spreken het niet hardop uit, maar eigenlijk zouden we het niet zo erg vinden als we weer rijk Roomsch zouden kunnen zijn.’ Het verlangen lijkt overigens niet misplaatst in een programma dat gemaakt en uitgezonden wordt door de omroep die het predicaat ‘katholiek’ nog wel in zijn naam heeft laten staan. Zowel die weemoed als het voorwerp ervan zijn volstrekt misplaatst, omdat godsdiensten in het algemeen en de rooms-katholieke factorij in het bijzonder anachronismen vertegenwoordigen waar voor wat betreft dat laatste instituut nog bij komt dat het voorgeeft een moreel hoogstaande instantie te zijn maar feitelijk zucht onder een ongekende norm- en zedeloosheid, die zich uit in machiavellisme, perversie, hedonisme, hebzucht, domhouderij en repressie.

Dat deze door en door verrotte club, daar in Rome, een vergadering van een maand belegt om een plan (complot) te bedenken waarmee tot diamanten getransformeerde groengele rattenkeutels weer aan de man gebracht moeten worden die de excrementen juist huiverend van afschuw retour afzender heeft gedaan en waarmee de in een heilsboodschap verpakte aartsimmoraliteit gepropageerd moet worden, zou uitnodigen tot een uitbarsting van ongebreidelde hilariteit als het niet zo tenenkrommend navrant zou zijn.

Wat moet je nou met de stuiptrekkingen en oprispingen van een circus dat niet alleen totaal achterhaald is, maar dat zich bovendien op aller terreinen en gebieden volkomen onmogelijk heeft gemaakt? Vrijheid blijheid, dus ik gun een ieder van harte zijn geloof, maar wordt het niet tijd om ook de laatste restjes en ruïnes van de rooms-katholieke poppenkraam af te danken? En als we toch bezig zijn, doen we de andere religieuze rommel ook meteen weg. Opgeruimd staat netjes.

© 2012 Leo van der Sterren