Doe Nederland maar weg.
Geef het westen aan het water.
Lijf Brabant in bij België.
Voeg het oosten bij Teutonenland.
En Limburg bij een onafhankelijke staat
geheten Leliekleurloos Moresnet,
het Europese continent z’n nieuwe hart.
Hef Nederland maar op.
Beëindig eindelijk de levenslange agonie
van het geworstel met identiteit,
dat na de grootse notie uit de romantiek
van volken als eenheden en als naties,
een molensteen geworden is die om
de halzen van te kleine lieden hangt
en hen van lieverlede wurgt.
Schaf Nederland maar af.
Een land waar alle goeden
methodisch geslachtofferd worden,
en alle slechten in een wattenbed gelegd,
en alle lelijkerds de schoonheidsprijzen winnen,
mag geen bestaansrecht hebben.
De goeden moeten het bezuren.
In goede zit ook god, vergeet dat niet,
En denk aan dit: dat goden niets vergeten.
En dat de wraak der goeden altijd zoet smaakt.
Doe Nederland maar weg.
Een buurtschap minder, wie geeft er om.
Daarbij, de Nederlanders hebben kille,
klamme kleiland handen
en stikken van het ongeduld
en van de vrees des levens –
symptomen van het ongemak,
van niet de juiste plaats innemen
op dit vergankelijke schouwtoneel.
Dus lever Nederland maar in.
Niet één florijn aan waarde
immers vertegenwoordigt het.
Doe het land van herwaarts over weg.
© 2009 Leo van der Sterren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten