BCC 2/2

Vanmiddag heb ik de middagpauze benut om naar het centrum van Venlo te rijden, de auto in de parkeergarage aan het Mgr. Nolensplein te vlugparkeren en mij naar Sounds te spoeden. En daarna weer snel terug naar het werk. De operatie nam een half uur in beslag. Maar toen had ik hem: het tweede album van Black Country Communion.

Thuis gekomen heb ik het ding vrijwel meteen na het avondeten in de CD-speler gegooid; het leek wel of ik weer in mijn tienertijd verkeerde zoals dat met Glenn Hughes trouwens ook het geval lijkt te zijn! Maar nu, na de tweede beluistering, staat het al zo vast als een rots: dit is opnieuw een gigant van een dijk van een plaat die staat als een huis en rockt als een wieg in een tornado onder de ritmische begeleiding van een losgeslagen kudde mustangs.

Nog meer superlativerende metaforen?

Nee, hier laat ik maar bij. Ik moet verder met luisteren.

© 2011 Leo van der Sterren