De demonstranten in de Egyptische steden hebben slechts één horizon voor ogen. Die horizon – de eerste, maar in de optiek van de demonstraten enige horizon – wordt gevormd door wat het grote doel van de demonstraties en protesten is geworden: het vertrek van Hosni Mubarak. Daaraan wordt alles nu opgehangen. Dan komt alles goed. Maar wat als meneer de alleenheerser en meneer de gemeenschappelijke vijand inderdaad eieren voor zijn geld gekozen heeft en vertrokken is? Dan zullen niet in één klap alle problemen opgelost zijn, want die problemen zijn veel te groot en omvangrijk. Integendeel: in het ergste geval glijdt het land af in de chaos.
Maar ook als dat niet gebeurt: de horizon waar het Egyptische volk tegen aan kijkt, is in feite een decorstuk waarop de penselen van een grenzeloze verbeelding een horizon vol goede vooruitzichten hebben geschilderd. De echte horizon, achter dat decorstuk, zal een mijnenveld van desillusie zijn, omdat het vergezicht dat het opstandige deel van het Egyptische volk voor ogen heeft, vertroebeld wordt door een begrijpelijke, maar daarom niet minder gevaarlijke kortzichtigheid.
© 2011 Leo van der Sterren
Geen opmerkingen:
Een reactie posten