Een brokje Nederlandse literatuurgeschiedenis. Nee, eerder een klompje goud. Eergisteren is ‘In goed en kwaad’ verschenen, ofwel het verzamelde werk van de schrijfster Fritzi Harmsen van Beek. Zelfs Met Het Oog Op Morgen en Nieuwsuur besteedden er aandacht aan! En het is, in het licht van het kleine oeuvre van de publicatieschuwe Harmsen van Beek, een dik boek geworden. Fritzi Harmsen van Beek, geboren in 1927 en drie jaar geleden overleden, gold en geldt als een van de kleurrijkste figuren uit het Nederlandse literatuurwereldje van de twintigste eeuw; sla ‘Jagtlust’ van Annejet van der Zijl er maar op na of lees ‘Alle dagen feest’ van Remco Campert. Maar dat zijn slechts twee voorbeelden uit vele, want min of meer berucht om het bandeloze leventje dat zij leidde op haar Gooise landgoed ‘Jagtlust’, figureert zij in talloze verhalen en verslagen. Maar allereerst zijn er haar eigen artefarcten die haar een prominente plaats in de achterafschrijving van wat er literair allemaal is voorgevallen, hebben bezorgd. Die prachtige gedichten met dat onnavolgbare taaltje dat exclusief aan haarzelf toebehoorde, aan de dichteres die op creatief gebied deed wat zij wilde en wist wat zij deed.
De eerste dichtbundel van Fritzi Harmsen van Beek verscheen in 1965, met een omslag die door de auteur zelf vervaardigd was. ‘Geachte Muizepoot en achttien andere gedichten’ sloeg in letterkundig Nederland in als een bom en werd in de jaren daarna, toen het stof allang was neergedaald, nog vijf keer opnieuw uitgegeven, in 1990 voor de laatste keer. Toen die oplage uitverkocht was, was het boekje nog slechts tweedehands verkrijgbaar. Voor de voorkant van de omslag van de uitgave van ‘Geachte Muizenpoot’ uit 1985 in de reeks Bezige Bij Poëziepocket werd gebruik gemaakt van een foto van een deel van een schildering die Lucebert op een wand van het Letterkundig Museum heeft aangebracht.
Het feit dat uitgeverij De Bezige Bij gebruik maakte van een reproductie van Lucebert voor de uitgave van ‘Geachte Muizenpoot’ uit 1985 wordt niet vermeld in het onlangs verschenen boek, ‘Lucebert, drukwerk voor anderen’, waarin de beeldende kunst die Lucebert in opdracht van anderen vervaardigde of de beeldende kunst van Lucebert die voor het drukwerk van anderen gebruikt werd, afgebeeld en beschreven is. Maar de inleiders van dit boek, Ton den Boon en Huug Schipper, pretenderen niet volledig te zijn. Aanvullingen zijn dan ook welkom. Bij deze.
© 2012 Leo van der Sterren
Geen opmerkingen:
Een reactie posten