We hadden het al meer dan eens gedaan,
tot we het altijd deden, een traditie:
we gingen bij de antiekwinkel aan
en daarna wurmden we ons met ambitie
Berry’s in, voor thee, koffie en gebak.
Antiekwinkel, het woord is niet valabel
voor dat pand aan Sandford vol bric-à-brac,
vaak stuk en roestig, zelden acceptabel.
Maar ooit, alsof verborgen in de zooi:
de spijkers – tweedehands, het juffershondje
van rubber, de violen, verentooi,
veel wulps en veel vergulde scherven, vond je,
puntgaaf, een paar keramische nachtmerries.
Dan steeg de graad van Engelsheid bij Berry’s.
© 2019 Leo van der Sterren
