Zwarte Klef

Een piepklein bermpje, vijf bij twee, maar toch
een oceaan van vele groenen met
een soort van archipel van wilde bloemen:
klaprozen, blauwe monnikskap en vlas,
trappistenanjer, ooievarensbek,
de bloemen van het koren en het paard.
Omgeven door dat golvend groen en bont,
maar obstinaat staat er een paal met plaat
door mensenhanden in de grond gehamerd,
met twee volzinnen: ‘S.v.p. niet maaien’
en, dat onroerende beroep glosserend,
de regel ‘Ecologisch bermbeheer’.

© 2022 Leo van der Sterren