‘Eddie, are you kidding? I've seen you on my TV. Eddie, are you kidding? The people always ask me. I saw your double knits. I thought they were the pits. You threw it in a bag. And then you sent me home.
Eddie, are you teasing about your rancid garments? Eddie, are you teasing about your sixty tailors? I'm coming over shortly because I am a portly. You promised you could fit me in a fifty dollar suit.
Eddie, my friends ask me: Eddie, Eddie, are you kidding? I wanna tell you something, my friends: I am not kidding. Here at Zachary All, we have sixty tailors in the back room. We have the west's largest selections of portly’s, regulars, longs, extra longs, and cadets. And my friends say to me: Eddie, Eddie, what do you think of the new double knits? (Eddie, what do you think of the new double knits?) And I tell them: I'll tell you something frankly, my friends, when the new double knits first came out, I was not impressed. But as you can see, these pants I'm wearing are double knit. They stretch in all the right places. They're most comfortable. Our model Twiggy here will demonstrate. I have this lovely little seersucker.
So where can I go in Gardena? And where can I go in L.A.? And where can I go in Rosemont? I need some thread today.
Eddie, are you kidding me? No, my friends, I'm not kidding. Right here on the Miracle Mile, we have the west’s largest selections of portly, regular, cadet, tall and long. And not only that, my brother Jake and Little Emil and sixty tailors.’
Mothers of Invention, ‘Eddie, are you kidding?’ (Frank Zappa, Howard Kaylan, Mark Volman, John Seiter, Nigey Lennon). Van het album ‘Just another band from L.A.’ (1972).
De Eddie waar de Mothers of Invention op 7 August 1971 in het Pauley Pavilion, UCLA, Los Angeles, de draak mee staken was de Amerikaanse ondernemer Edward Nalbandian. De achternaam Nalbandian stamt uit Armenië, waar de voorouders van Edward Albandian uit afkomstig waren, maar heeft zijn oorsprong in Perzië. Edward Nalbandian werd geboren op 29 december 1927 in Belmont, Massachusetts. Hij leerde het vak van kleermaker in de winkel van zijn vader en later in de textielindustrie van Boston. Hij ontmoette zijn toekomstige vrouw Anna Guchigian tijdens een jeugdconventie van de Armeense kerk in Providence, Rhode Island. Het paar trouwde op 28 januari 1951. Toen zijn vader de winkel in Belmont sloot, togen de Nalbandians naar Californië om daar hun geluk te beproeven. De eerste winkel van Nalbandian lag aan Pico Boulevard. Toen de zaken voor de wind bleken te gaan, verhuisden de Nalbandians naar 5467 Wilshire Boulevard, in dat deel van Los Angeles dat nu bekend staat als de Miracle Mile.
Nalbandian groeide in de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw uit tot een locale beroemdheid door de vele televisiereclames die hij maakte, zijn kleermakerij Zachary All Clothing Store aanprijzend. In zijn commercials bleef hij telkens benadrukken dat de kleding bij Zachary All in de maten ‘cadet, extra short, regular, long, extra long and portly’ verkrijgbaar was. De kreet kreeg de status van een soort handelsmerk. In een andere reclameboodschap becommentarieerde Nalbandian de lage prijzen die hij in zijn winkels voerde. ‘My friends all ask me: “Eddie, are you kidding?” And I tell them: “no, my friend, I am not kidding.”’ Later trad Nalbandian ook in talkshows op. Edward Nalbandian was een heuse talking head.
Intussen promoveerde hij van detailhandelaar naar groothandelaar, een globaal ondernemer die zakenreizen naar plaatsen over de hele wereld maakte. Maar hij kon ook in zijn winkel kleren aan het maken of aan het persen zijn. Edward Nalbandian overleed op 22 februari 2006. De laatste jaren van zijn leven leed Albandian aan de ziekte van Alzheimer.
Edward Nalbandian belichaamde de Amerikaanse droom: een nazaat van emigranten uit Armenië die door hard werken tot een vooraanstaande ondernemer en een locale beroemdheid uitstijgt. De keerzijde van de medaille is dat Nalbandian eveneens de Amerikaanse, niets ontziende, permanente manie om te verkopen, om goederen te slijten personifieert. Verkopen tegen elke prijs, ben je bijna geneigd om te stellen. Maar dat gaat de handelaren te ver. De prijs moet goed zijn: er moet winst gegenereerd worden. Het is die niet aflatende obsessie voor het commerciële – met als adagium: mijn leven voor de business – die de Mothers of Invention in ‘Eddie, are you kidding?’ op de hak namen. Maar zij – voor het merendeel nazaten van emigranten uit Europa – behandelden dit specifieke onderwerp van hun satire met een humor die eerder mild dan scherp te noemen is.
© 2011 Leo van der Sterren
Geen opmerkingen:
Een reactie posten