Hoe breng jij onder woorden wat het is,
dit Venray waar jij woont of niet meer woont,
maar lang of kort geleden jij wellicht
verwekt, geboren of getogen bent,
zodat er door jouw wezen toch die zweem
van het besef zweeft van een navelstreng?
Welk antwoord geef je als men informeert
naar Venray? Het is stad noch dorp. Te groot
voor windselen, te klein voor Wippenstein.
Plaats of gemeente in Noord-Limburg dan?
Dat klinkt niet sexy, sterker nog, je maakt
daarmee wellicht de slaapster Saaiheid wakker.
Iets anders dan. Dit Venray is, al valt
er ook geen dier met die benaming te
bekennen, varkensland. Of kippenland,
maar los van drie, vier hoenders voor de sier
blijft al dat pluimvee potdicht opgehokt.
Het Venrays vee, gevangen achter baksteen.
Dit Roojse Babel van na god z’n staatsgreep:
de talen die je naast het Venrays hoort,
meer polyglot, dat maak je amper mee.
Daartegen wordt gefulmineerd op forums.
Ik zeg: deze gemeenschap hebben wij,
vies van de vuile werkjes, zelf gevormd.
Gemeente Venray, vol van kerkgebouwen
en die ook pedofobe kloosters ooit.
Hoe heilig en hoe veilig was die wereld
waarin de braafste braafheid overheerste
en lelieblankheid nog de norm uitmaakte.
Dat o zo megamooie roomse Rooj.
Er waren en er zijn in deze plaats
die diensten van de geestelijke zorg
waar met fatsoenlijkste bedoelingen
de therapie soms onfatsoenlijk was.
Wij tasten veel te vaak wat in het duister
en soms wordt het verkeerde aangeraakt.
Moerassen liggen er bij Venray waar
geen mens van weet: de Spurkt en Weverslo.
Luchtgeesten vegeteren daar. Zij heten
Muvero, Xerox, Jako en Inalfa.
Onthutst ontwaren zij wat er ontspruit:
de blokkendozen van de logistiek.
Op zo’n lokale samenleving drukt,
tot slot, de politiek een zware stempel.
Hier zwerft nog steeds dat zwerend erfgoed
dat paapse volksregenten achterlieten,
met bleek, loon naar fracturen en parolen,
met staar en stomheid makende magie
Nu heb ik over Venray veel verteld,
maar werd jij wijzer ook? En triester ook
wellicht? Voldeed de informatie die
ik met je deelde? Weet jij wat jouw lezing is
als men naar Venray vraagt? Ben jij in staat
dat specifiek Venrayse bloot te leggen?
Waarschijnlijk niet. Waarschijnlijk giechelt Venray
wat om dat bloot, maar houdt de kleren aan
en sta jij stuntelig te stamelen.
En da’s niet vreemd: dat waar men jou naar vroeg
is als gebakken lucht, als kwik of paling.
Het is slechts woordgebleven werk’lijkheid.
© 2023 Leo van der Sterren
dit Venray waar jij woont of niet meer woont,
maar lang of kort geleden jij wellicht
verwekt, geboren of getogen bent,
zodat er door jouw wezen toch die zweem
van het besef zweeft van een navelstreng?
naar Venray? Het is stad noch dorp. Te groot
voor windselen, te klein voor Wippenstein.
Plaats of gemeente in Noord-Limburg dan?
Dat klinkt niet sexy, sterker nog, je maakt
daarmee wellicht de slaapster Saaiheid wakker.
er ook geen dier met die benaming te
bekennen, varkensland. Of kippenland,
maar los van drie, vier hoenders voor de sier
blijft al dat pluimvee potdicht opgehokt.
Het Venrays vee, gevangen achter baksteen.
de talen die je naast het Venrays hoort,
meer polyglot, dat maak je amper mee.
Daartegen wordt gefulmineerd op forums.
Ik zeg: deze gemeenschap hebben wij,
vies van de vuile werkjes, zelf gevormd.
en die ook pedofobe kloosters ooit.
Hoe heilig en hoe veilig was die wereld
waarin de braafste braafheid overheerste
en lelieblankheid nog de norm uitmaakte.
Dat o zo megamooie roomse Rooj.
die diensten van de geestelijke zorg
waar met fatsoenlijkste bedoelingen
de therapie soms onfatsoenlijk was.
Wij tasten veel te vaak wat in het duister
en soms wordt het verkeerde aangeraakt.
geen mens van weet: de Spurkt en Weverslo.
Luchtgeesten vegeteren daar. Zij heten
Muvero, Xerox, Jako en Inalfa.
Onthutst ontwaren zij wat er ontspruit:
de blokkendozen van de logistiek.
tot slot, de politiek een zware stempel.
Hier zwerft nog steeds dat zwerend erfgoed
dat paapse volksregenten achterlieten,
met bleek, loon naar fracturen en parolen,
met staar en stomheid makende magie
maar werd jij wijzer ook? En triester ook
wellicht? Voldeed de informatie die
ik met je deelde? Weet jij wat jouw lezing is
als men naar Venray vraagt? Ben jij in staat
dat specifiek Venrayse bloot te leggen?
wat om dat bloot, maar houdt de kleren aan
en sta jij stuntelig te stamelen.
En da’s niet vreemd: dat waar men jou naar vroeg
is als gebakken lucht, als kwik of paling.
Het is slechts woordgebleven werk’lijkheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten